mayer limon fidanı tüplü poşet içinde 110-130 cm boyunda  gövdesi yüzük parmağı kalınlığında

 Mayer Limonu Fidanı  turunç anacına aşılıdır ege ve akdeniz bölgeleri dışındaki yerlerde toprağa dikenler kışın donlardan korumak için hava alacilecek bir bez ile sarmalarını tavsiye ederiz yada büyük bir dekoratif saksıda kış harici dış mekanlarda kışın saksısı ile beraber evin içinde ışık alan bir yere koyup evinizin içini limon kokusu ile doldurabilirsiniz

Mayerin diğer limon çeşitlerinden farklı bir özelliği maxsimum 2,5-3m boyunda olmaları, keza meyveden başını kaldırıp da boya gitmeye zamanı yok gibidir. Taze güz sürgünleri de olmadığından dona karşı diğer çeşit limonlara nazaran daha dayanıklı olmaktadır. Yediveren çeşiti, yılın her mevsiminde meyve vermekte olup bol güneşli ve gece gündüz arasındaki sıcaklık farkının fazla olmadığı iklimi sevmektedir. Sıfır derecede taze filizler kurur, dikimden itibaren 2-3 yıl kış soğuklarına karşı naylon altına alınmalı, kök çevresi çuval parçalarıyla, samanla ve talaşla dona karşı korunmalıdır. Portakal limon karışımı bir tadı mevcuttur. Mayer limon dikildikten 1 yıl sonra meyve vermeye başlar. Bazı meraklı veya istekli insanlarımız bu mayer limonları saksıda yetiştirip meyve almaktadır.
Evlerin güneş gören balkonlarında rahatlıkla yetişebilir.

Mayer Limonu Özellikleri
Tür Limon
Çeşit- Mayer
Tescil Durumu- Tescilsiz
Hasat DönemiEylül ayında ekşi, kışın tatlı limon-ilkbaharda tatlı limon gibidir.
Ağaç Üzerinde Kalma Durumu- Var
Soğuktan Zararlanma Eşiği (ºC) -2
Muhafaza Durumu- Yok
Ağaç Habitüsu Orta büyüklükte
Periyodisite Durumu- Yok
Ekolojik Seçicilik- Yok
Ekonomik Verime Yatma Yaşı 10-12
Meyve Kabuk Rengi Sarımsı portakal rengi
Pürüzlülük -Yok
Meyve Ağırlığı (gr) 120 g
Kabuk Kalınlığı İnce
Soyulabilirlik -Orta
Puflaşma- Yok
Çekirdeklilik Çekirdekli
Meyve Eti Rengi Koyu sarı
Tad ve Lezzet Ekşi değil
Meyve Suyu Durumu- Sulu
Verim (kg/Ağaç)(10-12 Yaşında) 120-140
Tüketim Şekli- Sofralık-sıkmalık

Endüstride Kullanımı- Yok Limon (Citrus); ılıman iklime sahip bütün memleketlerde, kültür şekilleri yetiştirilen

yaprak dökmeyen, uçucu yağ taşıyan bu küçük ağaçların meyveleridir, ülkemizde çok
sevilir. Ege ve Akdeniz gibi bölgelerde neredeyse her evin bahçesinde bir limon ağacı
bulunur. En çok bilinen narenciye türlerinden biridir. Ülkemizde turunçgil üretimimizin %20’ sini limonlar oluşturur. Limonun anavatanı Kuzey Hindistan ya da Çin in güneyidir. Ancak asidi yüksek Akdeniz tipi limonun MÖ 3 bin yıllarında bugünkü Irak sınırları içinde de yetiştiğini, Nippur da yapılan kazılardaki limon çekirdeklerinden öğreniyoruz. Mezopotamya uygarlığı ile Hindistan arasında bağlantının varlığı biliniyor. 
Dolayısıyla, limonun Hindistandan Ortadoğuya bu ticaret bağlantıları kapsamında getirildiği sanılıyor. Akdeniz in doğu kesimi, bu arada Anadolu nun güneyi, limon ve ailesini çok eski dönemlerden beri tanıyor, sofralarında kullanıyor. Kuzey Avrupa ise limonla Haçlı Seferleri sayesinde tanıştı. 12. yüzyılda Kudüs ü fethetmek için yola çıkan şövalyeler, burada tanıdıkları limonu ülkelerine getirmeye başladılar. Kısa süre sonra İngiltere ye, İspanya ve Portekiz den, tatlı limon yüklü ilk gemi yanaşmaya başladı.
İngilizler, ekşisinden önce tatlısıyla tanışmış oldu. Her derde deva, küçük vitamin deposu limon; ilaç yerine kullanıldığı gibi, kadınları güzelleştirmek için de kullanılıyor. Limon, astıma ve mide rahatsızlıklarına da iyi geliyor. Sarı, oval, bir ucu kabarık limonun görünüşü çekici olduğu kadar da karakteristiktir. Ancak hepimiz limonu hoş dış görünüşü uğruna değil, hemen her derde deva ekşi, asitli suyu için alırız.
Limonun ekşiliği, dildeki tat gözeneklerini uyarıp tükürük salgılanmasını artırır.
Birkaç damla limon suyu, yiyeceklerden sayısız tat nüansları algılamamızı sağlar. 
Yediğimiz hemen her yiyecekte, çok az miktarlarda da olsa limon asidi bulunur; aksi takdirde, o yiyecekleri tatsız, yavan olarak algılarız. Limon suyu ya da limon kabuğunun tadı; sebzelerin, et ve tatlıların lezzetini güçlendirir.
Turunçgillerde tür ve çeşit dağılımı bölgelere özgü kimlik kazanmış ve her bölge
kendi çeşitleriyle özdeşleşmiştir. Durum bu açıdan değerlendirildiğinde; Doğu Akdeniz
Bölgesi’ nde Kütdiken, İtalyan memeli, İnterdonato, Molla Mehmet ve Lamas limonları
yetiştirilmektedir. Bu bağlamda, Batı Akdeniz Bölgesi’ nde İnterdonato ve Kıbrıs limonu
üretimi yapılmaktadır. Ege Bölgesi’nin güney kısmında İnterdonato limonu üretimi
yapılmaktadır.
Türkiye’de limon üretiminin büyük bir kısmı taze olarak tüketilmektedir. 
Taze ve endüstriyel tüketim birlikte dikkate alınarak her tür için ayrı ayrı kişi başına tüketim kg olarak hesaplanmıştır. 1997 yılı Türkiye nüfusu dikkate alınarak yapılan değerlendirmelere göre limonda 2,56 kg’lık bir tüketimin olduğu görülmüştür.
Limonlar da diğer meyve türlerinde olduğu gibi taze ve endüstriyel iç tüketimden arta
kalan ve dış satım kalitesinde olan kısmı çeşitli ülkelere ihraç edilmektedir. Türkiye’ nin
limon ihracat miktarı 359.206.735 kg’ dır. Bunun 190.273.628 kg İnterdonat limonu,
159.727.232 kg’ ını Lamas limonu, 3.857.990 kg’ ını Kütdiken limonu, 4.049.973 kg’ ını
Meyer limonu ve geri kalan kısmını ise Yatak limonları ve tatlı limonlar oluşturmaktadır.


Çeşitleri
Mevcut turunçgil üretimimizin %20 sini limonlar oluşturur